Geen wekker zetten, maar elke ochtend wakker worden door een vogelconcert. Hoe heerlijk is dat. Maar niet alleen in de ochtend, de hele dag gaat het door. Het ene mooie fluitconcert na het andere. Tijdens het ophangen van de was, moet ik soms stoppen. Even luisteren en mezelf verwonderen over de mooie klanken die soms uit zo’n klein vogeltje komen.

Maar ook de koekoek is soms duidelijk aanwezig, het lijkt echt op een koekoeksklok, maar dan één die geen tijd weet. En dan de buizerd die op de thermiek steeds hoger ‘klimt’ tegen de strak blauwe lucht. Ik moet dan even stilstaan en de vogel volgen.Zodra het schemerig wordt komt  de uil tevoorschijn, althans je hoort hem. Fantastisch hoe ze elkaar aanroepen, één van ons terrein en één in het dorp of de vallei.

Zeker in de maanden april, mei en juni is het hier een waar vogelfeest. Je hoort het flirten naar elkaar, ze gaan nestelen, de kleintjes komen. Afgelopen jaar waren hier vogelspotters, met de verrekijker en camera zag je ze elke dag rondstruinen. Vol enthousiasme  meldden ze dat ze wel 47 soorten vogels op en rond het terrein hadden gespot. Naast de ‘gangbare’ soorten zoals de Ekster, Vlaamse Gaai, Bonte Specht, zie je hier ook de Hop. Een hele schuwe vogel, en het geeft gewoon een ‘kick’ zodra je hem ziet. Onlangs zat ik op het terras en, ik schrok ervan, vloog de hop langs me heen. Wow hij ging op de dakrand zitten. Ik kreeg een adrenalinestoot, begreep toen ook waarom vogelspotters helemaal lyrisch worden als ergens een bijzondere vogel is gespot. Waarom heb ik op die momenten nooit een camera bij me? Ik ben helemaal geen vogelspotter, ken maar enkele bij naam. Maar het fascineert mij wel. De wereld van de vogels.