Als ik heel eerlijk ben, ik had altijd een grote hekel aan de herfst. Ik herinner me alleen maar veel storm en regen. De schoonheid van de natuur ontging mij.

Maar de herfst in dit stukje Frankrijk is mij zeer dierbaar. Het is zo genieten van al die kleuren en het licht! Zeker tegen het vallen van de avond wisselt het beeld dat ik zie als ik uit het raam kijk per minuut. Het is adembenemend. De bomen met de meest prachtige kleuren, of je in een levend schilderij staat.

Vaak probeer ik het te vangen met mijn camera, maar dat wil maar matig lukken. Heel zelden komt er iets van een plaatje dat de werkelijkheid benadert. Dat komt ook omdat je er maar een fractie van op beeld kunt zetten, alles wat links, rechts en achter je is maakt ook deel uit van het beeld dat niet op de foto staat.